20 Ekim 2014 Pazartesi

YAŞ ONSEKİZ

Ne ölümlere şahit oldum.Daha onsekizimdeyken..

Saat sabahın 5'i..
Bir sedye sesi..
Bir dede!
Kimbilir kimin dedesi, kimin babası?
Son nefeslerini alıyor.
Anca yerleşti yatağa.
Başladı sabah ezanı okunmaya.
Ağır ağır, yavaş yavaş, makamında..
Telaşesiz, acele yok..
Sanki ezan o dede için okunuyordu.
Ezan okundu, ben okudum.
Yavaşça ruhunu teslim etti.
Ağır ağır, yavaş yavaş..
Artık yoktu..
Yanındada benden başka kimse yoktu!..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder